စရိယသံုးပါး
(၁) ေလာကတၳစရိယာ (ေလာကအားလုံးရွိ ကမၻာသူကမၻာသားအားလုံး၏ အက်ိဳးကို ျဖည့္ဆည္းျခင္း။)
စရိယာဆိုတာက်င့္စဥ္ပါ။ ဗုဒၼဟာ မိမိကိုယ္တိုင္ က်င့္စဥ္၃ပါးကိုလည္း အားထုတ္က်င့္ႀကံခဲ ့သူျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူတို ့မွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလကၡဏာႏွင့္ျပည့္စံုဖို ့လိုအပ္ေၾကာင္းကို ေလာကတၳစရိယာ ဆိုတဲ ့ က်င့္စဥ္အေၾကာင္းခုလို ပံုျပေျပာဆိုခဲ ့ဖူးတယ္။
ေရွး ေရွး ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက ဘ၀တခုမွာ ငါသည္ ဗာရာဏသီမင္းႀကီး၏ ့သားေတာ္တပါးျဖစ္ခဲ ့တယ္လို ့့အစခ်ီၿပီးေျပာျပခဲ ့ ရာမွာ .. ခမည္းေတာ္မင္းႀကီး၏္ နတ္ကိုးကြယ္မွဳ အယူ၀ါဒကို ငါ အိမ္ေရွ့မင္းသားေလးသည္ မႏွစ္မ်ိဳ ့ဘူး။အၿမဲ စက္ဆုတ္ရြံရွာခဲ ့ တယ္။တဲ ့။ ခမည္းေတာ္ဘုရင္ႀကီးက သတၱ၀ါေတြရဲ ့ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကိုစုစည္း သတ္ျဖတ္ၿပီးမွ ယစ္နတ္ပူေဇာ္ျခင္းျပဳလုပ္တာကိုး။ ခမည္းေတာ္ရဲ ့ အယူ၀ါဒကို ႏွစ္သက္လက္ခံျခင္းမရွိတဲ ့ ငါဟာ ငါဘုရင္ျဖစ္ရင္ ဒီကိုးကြယ္မွဳကို ခ်က္ျခင္း ခ်ိဳးႏွိမ္ဖ်က္ဆီးျပစ္မယ္ဆိုတဲ ့ အသိတရားကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲေတးမွတ္ထားခဲ ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ငါဟာ ဥပါယ္တမည္နဲ ့ မၾကာခဏ ေညာင္ပင္ ႀကီးတပင္မွာ ပန္းနံ ့သာ သြန္းေလာင္းၿပီး နတ္ကိုးခ်င္ဟန္ ေဆာင္တယ္။ အတန္ၾကာေတာ့ ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံေရာ ဆိုပါေတာ့ ။ တေန ့ မူးမတ္ေတြကို ေျပာတယ္ ။ ငါ ဟာ ေညာင္ပင္ေစာင့္နတ္မင္းထံမွာ ငါဘုရင္ျဖစ္ရင္ သူ့အသက္သတ္ၿပီး ယစ္ပူေဖာ္ျခင္းအမွဳ ျပဳသူ။ သူ့ဥစၥာခိုးသူ ၊ လိမ္လည္ေျပာဆိုသူ ၊ ေသရည္က်ဴးသူ။အိမ္ယာျပစ္မွားသူစသည္ လူေပါင္းတေထာင္၏ေသြးႏွင့္ နတ္မင္းကို ပူေဇာ္ပါမယ္လို ့ စကားရွိခဲ ့တယ္ ထိုလူတေထာင္ ရေအာင္စည္လည္ရွာၾကလို ့ အမိန္ ့ထုတ္ျပန္တာေပါ့ ။( စည္လည္ရွာတယ္ဆိုတာက ေမာင္းထမ္းၿပီး တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ားတို ့ေလး….ဒူ ဟူ ..ဟူ… ဆိုၿပီးလွည့္တာ)
အဲဒီလို လွည့္လည္ရွာေဖြရာမွာ တေယာက္မွအသက္သတ္သူ ထြက္မလာရဲၾကဘူးေနာင္အခါမွာလည္း သူတပါးအသက္သတ္ ယစ္ပူေဇာ္ျခင္းအမွဳ တဦးတေယာက္မွ မျပဳရဲ ၾကေတာ့ဘူး တဲ ့။ အားလုံး လူ ့အသက္ေသြးျဖင့္ ယစ္နတ္ပူေဇာ္ျခင္းအမွဳကိုေ၀းစြာ ေရွာင္က်ဥ္ကုန္ၾကတယ္ ။ တတိုင္းတျပည္လုံး ကမၻာသူကမၻာသားအားလုံး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ၿပီး တိုင္းျပည္၀ေျပာသာယာခဲ ့တယ္ တဲ့ ။ ဒါဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြကို ဥပါယ္တမည္နဲ ့ ေညာင္ေစာင့္နတ္ကို ကိုးကြယ္ဟန္ျပဳပီး မိမိလိုရာ သိမ္းသြင္းလိုက္ျခင္းပါဘဲ ။အယူမွားကို ပယ္ဖ်က္ေစျခင္းလဲျဖစ္တယ္။ သတၱ၀ါအားလုံးရဲ ့ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီးအေမွ်ာ္အျမင္ရွိရွိ ျပဳမူလိုက္တာမို ့ ေလာကအားလုံး သတၱ၀ါအားလုံးရဲ ့ အကိ်ဳးကို သည္ပိုးထမ္းရြက္ျခင္းမည္တယ္။ ဒါကို “ ေလာကတၳစရိယာ “ ေလာကအက်ိဳးကို သည္ပိုးေဆာင္ရြက္ျခင္းေခၚတယ္။ ဗုဒၼျဖစ္စဥ္ေတာ္ေတြထဲ မွာ ဒီလိုမ်ိဳး မ်ားစြာရွိိပါေသးတယ္။
(၂) ညာတတၳစရိယာ (မ်ိဳးႏြယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း။)
မေဟာ္သဓာဇာတ္မွာ ၀ိေဒဟရာဇ္မင္းႀကီးနဲ ့ ပဥၥလစႏၵီမင္းသမီးတို ့ကိ ုဥမင္လွဳိဏ္ေခါင္းေတြထဲကေန ကယ္ထုတ္အၿပီး ဘုရင္ႏွင့္အတူ ကိုယ္လြတ္ရုန္း လိုက္ပါေရွာင္တိမ္းျခင္းမရွိဘဲ “ စစ္သည္အေပါင္း၏ဥေသွ်ာင္္ျဖစ္တဲ ့မေဟာ္သဓာ ဟာ ငယ္သားေတြနဲ ့ ေသအတူ ရွင္အတူ ရွိခဲ ့ပါတယ္။
ဘုရားေလာင္း ေမ်ာက္မင္းဘ၀မွာ လည္း ေမ်ာက္ ရွစ္ေသာင္းရဲ ့ အသက္ကိုကိုယ္ေတာ္တိုင္ အေသခံၿပီး ကယ္တင္ခဲ ့ ဖူးတယ္။အႏၱရယ္ကို မျမင္တဲ ့ ေမ်ာက္အေကာင္ရွစ္ေသာင္းဟာ သရက္သီးေတြကို စားသုံးၾကရာမွာ အရသာထူးကဲတဲ ့ သရက္ေတြကို ဖ်က္ဆီးျပစ္ရမလားဆိုၿပီး ဘုရင့္ မူးမတ္စစ္သားေတြက ေမ်ာက္ေတြကို သတ္ျပစ္္ဖို ့လာႀကတာကိုး။ ဂဂၤါျမစ္ကို ခုန္ကူးရမွ တဘက္ကမ္းေရာက္မွာမို ့ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းက ေက်ာခင္းေပးခဲ့ရတယ္။ ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္းရဲ ့ ေက်ာကို နင္းၿပီး ခုန္ခုန္ကူးရတာေႀကာင့္ ေမ်ာက္ရွစ္ေသာင္းရဲ ့ဒါဏ္နဲ ့ ဘဲ ေမ်ာက္မင္းကြယ္လြန္ခဲ ့ ပါတယ္။ေမ်ာက္ရွစ္ေသာင္းကေတာ့ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ ့ပါတယ္။
ဒါဟာ မ်ိဳးႏြယ္ကို အသက္ေပး ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖစ္လို ့ “ ညာတတၳစရိယာ “ လို ့ ေခၚတယ္။ဒါဟာ ဥပမာ တခုပါ ။ဒီလို ေစာင့္ေရွက္မွဳမ်ိဳး အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။
၃ ဗုဒၼတၳစရိယာ (ဗုဒၼျဖစ္ရန္ က်င့္စဥ္မ်ားကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္း)
ဗုဒၼ ဘုရားျဖစ္ရန္ က်င့္စဥ္ေတြက မ်ားလြန္းပါတယ္ ။ ဘဳရားျဖစ္ဖို ့ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။၂၆သေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္းပါရမီ ျဖည့္ရတဲ ့ဘုရားလဲ ရွိတယ္။ ေလးသေခ်ၤနဲ ့ ကမၻာတသိန္းပါရမီျဖည့္ရတဲ ့ ဘုရားလည္းရွိပါတယ္။ ဒါနပါရမီ။ ၀ီရိယပါရမီ။ခႏၵီပါရမီ။ဥပကၡာပါရမီစသည္ ပါရမီ အမ်ားအျပား ရွိပါေသးတယ္။ လူသာမန္ေတြ ျဖည့္ဆည္းမရႏိုင္တဲ ့ပါရမီပါ။ ဒါလဲ ေျပာျပခ်င္ေသးတာပါ။ တျခားဘုရားေဟာ ပံုျပင္ေတြလဲ ေျပာခ်င္ေသးတာ။ ေျပာခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းလို ့ မေျပာျဖစ္
ခဲ ့ျပန္ဘူး။ ဒီဘဒၵကမၻာမွာ ဘုရားငါးဆူပြင့္ရာ ့ ေဂါတမဗုဒၼဆိုရင္ ေနာက္ဆံုးဘ၀မွာကို ၆ႏွစ္ ထပ္မံက်င့္ႀကံအားထုတ္ရပါတယ္။
ဗုဒၼဘာသာဆိုတာ အၿမဲ က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနရတာမ်ိဳးပါ။ ဆုေတာင္းတိုင္းရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဆုေတာင္းျခင္းဟာ အေထာက္အပံ့ေပးတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ အျပည့္အ၀ရႏိုင္ဖို ့က က်င့္စဥ္ေတြကို အားကိုးရမွာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ ့ တကူးတက က်င့္မွ ရယ္လို ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေန့စဥ္ လူမွဳ ၀တၱရားေတြ ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ရင္းနဲ ့ ဘုရားအႀကိဳက္ ေကာင္းတာလုပ္မေကာင္းတာေရွာင္ ဆိုရင္ ဘဲ ေတာ္ေတာ္ေလးဖူလံုေနပါၿပီ ။
No comments:
Post a Comment