ဗ်ာသန တရားျဖင့္ နိဗၺာန္ထိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ျခင္း

အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ ဗ်ာသနတရားျဖင့္ နိဗၺာန္ထိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ျခင္း။
============
သူေတာ္စင္ေတြ ဆုေတာင္းတိုင္း ၀ိပတၱိတရား ေလးပါး။ ဗ်ာသနတရား ငါးပါး။ ဆိုတာၾကပါ
တယ္။ အဲဒီ ဗ်ာသနတရား ငါးပါးမွာ==ဥာတိဗ်သန=ေဆြမ်ိဳးေတြထဲက ပ်က္စီးမွဳ။ ေဘာဂဗ်သန=
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ပ်က္စီးမွဳ။ ေရာဂဗ်သန=ေရာဂါေ၀ဒနာ ျဖစ္ျခင္းျဖင့္ ပ်က္စီးမွဳ။
သီလဗ်သန=အက်င့္သီလ ပ်က္စီးမွဳ။ ဒိဌိဗ်သန=အယူ၀ါဒအျမင္ရဲ့ ပ်က္စီးမွဳတို ့ ျဖစ္ၾကတယ္။
အဲဒီပ်က္စီးျခင္း ငါးမ်ိဳးထဲက လူေတြအေလးထားေနၾကတာ၊ ပ်က္စီးမွာ ေၾကာက္ၾကတာ၊ ဥာ
တိဗ်သန-ေဆြမ်ိဳးေတြ ပ်က္စီးမွာ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ေဘာဂဗ်သန-စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ပ်က္စီးမွာ
ေၾကာက္ၾကတယ္။ ေရာဂဗ်သန-ေရာဂါေတြျဖစ္မွာေၾကာက္ၾကတယ္။ သီလဗ်သန-ကိုယ္က်င့္တရား
ပ်က္မွာကို မေၾကာက္ဘူး။ ဒိဌိဗ်သန-အယူ၀ါဒ အျမင္ေစာင္းသြားမွာ ပ်က္စီးမွာ မေၾကာက္ၾကဘူး။
တကယ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာက သီလဗ်သန နဲ ့ ဒိဌိဗ်သန က ေၾကာက္စရာ ေကာင္း
တယ္။ က်န္တဲ့ ဗ်သန သံုးပါးက ေၾကာက္စရာ မေကာင္းဘူး။ လူေတြ စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနၾက
တာက=ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ ပ်က္စီးမွာ စိုးရိမ္တယ္။ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ပ်က္စီးလို ့ငိုတယ္။ ပ်က္စီး
မွာ စိုးရိမ္ၾကတယ္။ ေရာဂါ ျဖစ္လို ့ ငိုတယ္။ ေရာဂါမျဖစ္ ေစခ်င္ဘူး။
သီလပ်က္လို ့ ငိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ မၾကားဘူး ေလာက္ေအာင္ကို ရွားတယ္။ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးလို ့
ငိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္လဲ မၾကားဘူး ေလာက္ေအာင္ကို ရွားပါးပါတယ္။ သို ့ေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာထား
တာက ဥာတိဗ်သန၊ ေဘာဂဗ်သန၊ ေရာဂဗ်သန၊ ဒါေတြ ပ်က္စီးလို ့ကေတာ့ ငရဲမက်ဘူး။ သံသ
ရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွာ ဒုကၡမျဖစ္ဘူး။။ သီလဗ်သန၊ ဒိဌိဗ်သန၊ အဲဒါ ႏွစ္ပါး ပ်က္စီးရင္ေတာ့ သံသရာမွာ
ဒုကၡ ေရာက္ၿပီတဲ့။။
အဲဒါေတြကို မပူၾကလို ့ တန္ဘိုးရွိတဲ့ သီလကို ေငြေၾကးနဲ ့ လဲလိုက္ၾကတာဘဲ။ "အဒိႏၷဒါနာ ေ၀
ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ။" သူမ်ားပစၥည္း မယူပါဘူးလို ့ ေဆာက္တည္ ထားေပမဲ့၊ ေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားက အခြင့္သာလို ့ရွိရင္ သီလ အပ်က္ခံၿပီးေတာ့ ယူလိုက္ၾကတာပါဘဲ။ ။
အခြင့္အေရး မေပးတဲ့အခါ၊ စားစရာ မရွိတဲ့ အခါမွာ "၀ိကာလ ေဘာဇနာ ေ၀ရာမဏိ သိကၡာ
ပဒံ သမာဒိယာမိ"၊ တဲ့။ စားစရာနဲ ့ ၾကံဳတဲ့အခါက်ေတာ့ ေအး...ေနာက္မွပဲ သီလေဆာက္တည္
ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး လုပ္ထည့္လိုက္ၾကတာ။ အဲဒါမ်ိဳးဟာ အႏွစ္ကို အႏွစ္မွန္း မသိလို ့ ဒီလိုျဖစ္တာ။
လူ ့ဘ၀မွာ လူရယ္လို ့ ျဖစ္လာတဲ့အခါ တကယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ အႏွစ္ကို ယူတတ္ဖို ့လိုတယ္။ ။
ျမတ္စြာဘုရားက==ေလာကမွာ ရာထူး၊ ဂုဏ္သိမ္၊ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ၊ ပစၥည္းဥစၥာ၊ မခံစား
ဘူး ဆိုတာ မရွိဘူးလို ့ "အနမတဂၢသုတ္မွာ" ေဟာထားတယ္။ အင္မတန္ ေကာင္းတဲ့အာရံုေတြ
အင္မတန္ ႏွစ္သက္တဲ့ အရာေတြ၊ ႀကံဳေတြ ့လို ့ရွိရင္ ဘယ္လိုစဥ္းစားရမလဲဆိုရင္ ဒီေလာက္
ရွည္ၾကာတဲ့ သံသရာခရီးမွာ၊ ငါလည္းဒါမ်ိဳးေတြ ႀကံဳဘူးတယ္လို ့ ဒီလိုပဲ ေအာက္ေမ့ပါ။ အဲဒီလို
ေအာက္ေမ့တာနဲ ့တန္းတန္းစြဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ စိတ္ကိုထိန္းတဲ့ နည္းတစ္နည္းပါ။ ။
ကိုးပါးသီလ ထဲမွာ အထြဋ္တင္ ေဆာက္တည္ထားတဲ့ "ေမတၱာသဟ ဂေတန ေစတသာ
သဗၺပါဏ ဘူေတသု"-သတၱ၀ါေတြအေပၚမွာ ေမတၱာထားတယ္။ မုန္းစရာပုဂၢိဳလ္ေတြ ့ရင္ ဟိုအရင္
ဘ၀တံုးက ငါ့အေမ(သို ့မဟုတ္)ငါ့အေဖ၊ ငါ့အကို၊ ညီ၊ အစ္မ၊ ညီမ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြပဲလို ့ ႏွလံုးသြင္း
လိုက္မယ္ဆိုရင္၊ အမုန္းတရားေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာပါ။
ကုသိုလ္ကို ႏွစ္ပိုင္းခြဲမယ္ ဆိုရင္ သံသရာထဲမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနႏိုင္ေစတာလဲ ကုသိုလ္
ပဲ။ သံသရာထဲမွ လြတ္ေျမာက္ဖို ့ရာလဲ ကုသိုလ္ပဲ၊။ သံသရာလည္ေစတဲ့ ကုသိုလ္က တဏွာရဲ့
အလြမ္းအမိုးကို ခံေနရတဲ့ ကုသိုလ္။ တဏွာ မကင္းေသးတဲ့ ကုသိုလ္။ တကယ္ေတာ့ ကုသိုလ္က
သံသရာထဲကို လည္ေစတာ မဟုတ္ဘူး။ အတြယ္အတာက လည္ေစတာ။ တဏွာက လည္ေစတာ။
အဲဒီလို တဏွာဆိုတဲ့ အတြယ္အတာ ဘာေၾကာင့္ေပၚရတာလဲ ဆိုရင္ အမွန္မသိတဲ့ အ၀ိဇၹာကေန
ပံုေဖၚေပးေနလို ့ ေပၚတာျဖစ္တယ္။
မလွတာကို လွတယ္လို ့ ပံုေဖၚေပးတယ္။ မေကာင္းတာကို ေကာင္းတယ္လို ့ ပံုေဖၚေပးတယ္။
အ၀ိဇၨာက အလွ၊ အေကာင္း၊ ျမင္လာေအာင္ ေသြးေဆာင္တဲ့အတိုင္း၊ တဏွာကေန လိုက္ၿပီး
တြယ္တာတယ္၊ အဲဒီ အ၀ိဇၹာ-တဏွာ ႏွစ္ခုေၾကာင့္ သံသရာ ရွိေနတာ။ သူတို ့ဟာ သံသရာရဲ ့
အျမစ္ႏွစ္ခုပဲ။ အဲဒီအျမစ္ ႏွစ္ခုကို မဖယ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ သံသရာထဲမွာ သူကအက်ိဳး ေပးေနအံုးမွာ။
ဒီအျမစ္ႏွစ္ခုကို ဖယ္ရွားလိုက္တာနဲ ့ သံသရာရဲ့ ေဘာင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေတာ့ နိဗၺာန္ထိေအာင္
ေရာက္ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ။ ။
{ ၁၃၆၉-ခုႏွစ္ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(Ph.D) ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ "အကာကိုပစ္၍
အႏွစ္ ကိုရွာ" တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ ေရးသားပူေဇာ္ ပါသည္။ }
(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

ဦးသိန္းေ၀။
http://www.facebook.com/damanadi.tk
http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။